در دوره رایگان آموزش ارزهای دیجیتال تیم خبرچین مطرح شد که علاقه بسیار زیاد به توکن‌های غیرقابل تعویض منجر به گسترش چشمگیر NFTهای هنری و آیتم‌های کلکسیونی در عرصه ارزهای دیجیتال شده است. این‌ها فقط دو مورد از کاربرد های برجسته در اکوسیستم دیفای هستند. کمیاب و منحصر به‌ فرد بودن باعث می‌شود که توکن‌های غیر قابل تعویض به ابزاری خوب در عرصه دارایی‌های واقعی، زنجیره تامین، موسیقی و سایر موارد تبدیل شوند. در این مقاله با چند مورد از کاربردهای NFT آشنا می‌شوید. با ما همراه باشید.

معرفی ۷ مورد از کاربردهای NFT در دنیای واقعی و دیجیتال!

قبل از پیدایش توکن‌های غیرقابل تعویض، کمیاب کردن دارایی‌های دیجیتال بسیار دشوار بود. اگرچه قوانین کپی‌رایت (حق مولف) وجود دارد، اما کپی کردن غیر قانونی آثار هنری دیجیتال، تقریبا امری آسان است. 

توسعه NFTها، آثار هنری کریپتویی و آیتم‌های کلکسیونی دیجیتال را برای ما به ارمغان آورده است. اما کاربردهای NFT به اینجا ختم نمی‌شود؛ از حوزه املاک تا امور مالی و لجستیک می‌توان از توکن‌های غیر قابل تعویض استفاده کرد تا اعتبار و صحت بسیاری از کالاهای منحصر به‌ فرد و کلکسیونی اثبات شود.

اگرچه اکوسیستم NFT هم‌چنان نوپا است، اما پروژه‌های جالب بسیار زیادی وجود دارند که ارزش بررسی را دارند و بعضی از آنها هم‌اکنون ارزش زیادی را برای خالقان و کاربران خود ایجاد می‌کنند.

۳. کاربردهای NFT در امور مالی

 

تمام NFTها ارزش خود را از موزیک، عکس یا آیتم‌های کلکسیونی کسب نمی‌کنند. در حوزه دیفای، ان اف تی‌ها مزایای مالی و اقتصادی منحصر به‌ فردی نیز ارائه می‌دهند.

برای مثال، پلتفرم JustLiquidity یک مدل استیکینگ NFT ارائه می‌دهد. کاربر می‌تواند مقداری از توکن‌های خود را به مدت مشخصی در استخر Stake یا سهام‌گذاری کند و در ازای آن NFT دریافت کند تا به استخر بعدی دسترسی یابد. این توکن غیر قابل تعویض همانند بلیت ورودی عمل می‌کند و پس از حضور کاربر در استخر جدید، ان اف تی مورد نظر از بین می‌رود. این مدل، بازار ثانویه‌ای برای این NFTها و بر اساس دسترسی که ارائه می‌دهند ایجاد می‌کند.

۱. کاربردهای NFT در هنر

 

توکن‌های غیر مثلی به حل مشکلات قدیمی کمیاب بودن آثار دیجیتال کمک کرده‌اند. چگونه می‌توان ویژگی کمیاب بودن آثار هنری مجازی و دیجیتال را حفظ کرد، در حالی که به راحتی می‌توانیم آنها را کپی کنیم؟ اگرچه آثار هنر جعلی در دنیای واقعی نیز وجود دارند، اما معمولا می‌توانیم اعتبار و اصل بودن آنها را مشخص کنیم.

هنر کریپتویی بخش عمده‌ای از ارزش خود را مدیون تعیین دیجیتالی اعتبار و مالکیت خود است. اگرچه همه می‌توانند کاراکترهای CryptoPunk که بر بستر بلاک چین اتریوم است را مشاهده و بررسی کنند و تصاویر آن را دانلود و ذخیره کنند، اما نمی‌توانند مدعی شوند که مالک آن هستند.

برای مثال، هنرمند دیجیتال ناشناس با اسم مستعار Pak، مجموعه‌ای از توکن‌های غیر قابل تعویض ایجاد کرده است که به غیر از نام آنها، کاملا مشابه یکدیگر هستند. Pak به هر کدام از این توکن‌ها با اسامی مختلفی نظیر The Cheap (توکن ارزان)، The Expensive (توکن گران) و The Unsold (توکن فروخته‌ نشده) ارزش متفاوتی داد. این کلکسیون باعث می‌شود درباره این موضوع فکر کنیم که چه عاملی منجر به ارزشمند شدن یک اثر هنری می‌شود. 

در خصوص NFTها، ارزش لزوما درباره اثر هنری مورد نظر نیست؛ گاهی اوقات، اثبات مالکیت دارایی مورد نظر نکته مهم‌تری است. این موضوع باعث می‌شود که هنر کریپتویی به یکی از محبوب‌ترین کاربردهای NFT تبدیل شود.

۲. کاربرد توکن‌های غیرمثلی در آیتم‌های کلکسیونی

علاوه بر هنر دیجیتالی NFT، این رمز ارزها نیز سهم چشمگیری از فروش بازارهای ان اف تی نظیر OpenSea، بیکری‌سواپ (BakerySwap) و Treasureland را به خود اختصاص داده‌اند. ترکیب‌های بسیار زیادی بین هنر کریپتویی و آیتم‌های کلکسیونی وجود دارد و گاهی اوقات، یک توکن غیر قابل تعویض می‌تواند هم آیتم کلکسیونی باشد و هم یک اثر هنری. این دو مورد، رایج‌ترین و توسعه‌ یافته‌ترین کاربردهای NFT هستند.

اولین توییت جک دورسی موسس توییتر، مثال بسیار خوبی از آیتم‌های کلکسیونی NFT است. در حالی که CryptoPunk یک آیتم کلکسیونی است و از نظر بصری نیز هنرمندانه است، اما ارزش ان اف تی جک دورسی صرفا به خاطر ویژگی کلکسیونی بودن آن است.

دورسی این NFT را با استفاده از پلتفرم Valuables فروخت. این یک پلتفرم است که توییت‌ها را به صورت توکن در می‌آورد. در این پلتفرم می‌توانید برای هر توییت، قیمت خود را پیشنهاد دهید. تمام کاربران می‌توانند پیشنهادی بالاتر از شما ارائه دهند. سپس این به تصمیم نویسنده توییت بستگی دارد که پیشنهاد را بپذیرد یا خیر. در صورت پذیرش از جانب نویسنده، توییت مورد نظر در بلاک چین صادر و یک NFT منحصر به‌ فرد با امضای نویسنده ایجاد می‌شود.

هر NFT توسط نویسنده اصلی توییت امضا می‌شود؛ این موضوع بدان معناست که فقط خالق اصلی توییت می‌تواند توییت‌های خود را به صورت NFT صادر کند. این فرایند یک آیتم کلکسیونی، منحصر به‌ فرد و دیجیتال ایجاد می‌کند که می‌توان آن را معامله کرد یا نزد خود نگه داشت. مفهوم فروش توییت شاید اندکی دور از ذهن و غیرمنطقی باشد؛ اما مثال بسیار خوبی از این موضوع است که توکن‌های غیرمثلی چگونه می‌توانند ویژگی کلکسیونی بودن یک آیتم را ایجاد کنند.