اتریم بهتره یا بیتکوین

 

6 تفاوت اتریم و بیتکوین چیست؟

اولین تفاوت میان بیت کوین (بیتکوین چیست؟) و اتریوم در سال ساخت این دو است. بیت کوین در سال ۲۰۰۸ به وجود آمد اما اتریوم (اتریم چیست؟) در سال ۲۰۱۵ به دنیای ارزهای دیجیتال وارد شد.

بیت کوین توسط فردی ناشناس یا افرادی ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد و معرفی شد و تا به امروز هویت این افراد همچنان ناشناس باقی مانده است. این در حالی است که منبع پیدایش و سازندگان اتریوم معلوم هستند.

بیت کوین صرفاً برای جایگزینی پول با سیستم پرداخت آنلاین بدون واسطه ایجاد شد. اما اتریوم بیشتر به عنوان یک بستر برای اجرای قرارداد های هوشمند، راه اندازی توکن های جدید و برگزاری ICO ها (عرضه اولیه کوین) مورد استفاده قرار می گیرد.

در دوره رایگان آموزش ارزهای دیجیتال اشاره کردیم عرضه اولیه کوین راهی است برای ورود ارزهای دیجیتال جدید به بازار که شرکت ها برای جذب سرمایه گذار رمزارز های خود را با یک قیمت اولیه وارد بازار میکنند.

بیت کوین و اتریوم قابل استخراج (استخراج چیست؟) هستند با این تفاوت که از بیت کوین فقط ۲۱ میلیون واحد وجود دارد اما در اتریوم چنین محدودیتی وجود ندارد.

زمان تکمیل یک بلاک ارتباط مستقیمی با زمان تایید تراکنش دارد در اتریوم حدود ۱۴ ثانیه طول می کشد تا یک بلاک کامل شود، در بیت کوین این زمان حداقل ۱۰ دقیقه طول می کشد. در نتیجه سرعت عمل اتریوم بیشتر از بیت کوین است.

تفاوت های دیگری هم میان این دو وجود دارد اما تفاوت های ذکر شده از مهمترین آن ها بودند.

کاربرد های اتریوم

نرم افزارهای کسب و کار

شرکت هایی وجود دارند که بر روی پلتفرم اتریوم نرم افزارهایی در حوزه کسب و کار آزمایش می کنند. که این کار مستقل از زنجیره اتریوم عمومی انجام می شود. برای مثال شرکت هایی مانند مایکروسافت، IBM و UBS در حال انجام آزمایش با اتریوم هستند ‌.

امور مالی غیر متمرکز (DeFi)

 DeFi یک مورد از کاربرد های اتریوم است. به این معنا که یک ابزار مالی سنتی را در طراحی غیر متمرکز، خارج از کنترل شرکت و یا سازمانی ارائه می دهد. برای نمونه می توان صرافی Uniswap که یک صرافی غیر متمرکز برای توکن ها در اتریوم است را نام برد. این صرافی توانسته است که دارایی بیست میلیون دلاری خود را در سال ۲۰۲۰ تبدیل به ۲.۹ میلیارد دلار کند.

برنامه های کاربردی غیر متمرکز اتریوم

بر روی پلتفرم اتریوم محصولات و خدماتی در حال اجرا هستند که به این محصولات برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز گفته می‌شود(DApps) . این DApp ها می توانند نرم افزار هایی برای هر نوع نیازی باشند مانند امور مالی و یا شبکه های اجتماعی.

قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند یک فناوری جدید محسوب می‌شوند که توسط بلاک چین های عمومی امکان پذیر شده اند. اما درک این موضوع بسیار دشوار و پیچیده است. بنابراین فقط به یک توضیح کوچک بسنده می کنیم. یک قرارداد هوشمند یک رابطه با کدهای رمزنگاری شده را مشخص میکند.

می شود گفت که یک قرارداد هوشمند به سادگی یک کد برنامه نویسی می باشد که بدون هیچ واسطه ای بین دو طرف قرارداد در شبکه اتریوم ثبت می شود. شبکه نیز اجرای کامل و خودکار قرارداد را تضمین می کند.

یک مثال ساده برای این قرارداد ها این است که یک فرد می تواند ده اِتر را برای دوست خود در یک تاریخ مشخص با استفاده از قرارداد هوشمند ارسال کند. در این حالت این کاربر یک قرارداد هوشمند ساخته است و داده ها را در آن قرار داده است تا این قرارداد متناسب با نیاز و اجرایی شود.

 اِتِر چیست؟

به رمز ارز بومی پلتفرم اتریوم گفته میشود. اتریوم تحت نماد شرکتی (ETH) کار میکند. اِتر برای پرداخت کارمزد تراکنش ها و خدمات محاسباتی که در شبکه اتریوم اجرا می شود، مورد استفاده قرار می گیرد.

می توان برای پرداخت های مربوط به برنامه های کاربردی در اتریوم از اِتر استفاده کرد و یا برای ارسال پول به افراد دیگر میتوان از اتر استفاده کرد.

اِتر در لیست ارزش بازار رمز ارزها دومین جایگاه را دارد اولین جایگاه متعلق به بیت کوین است اما در حال حاضر اتریوم پر استفاده ترین بلاک‌چین مورد استفاده در جهان است. یکی دیگر از کاربردهای اتر اجرای یک قرارداد هوشمند در پلتفرم اتریوم است.

 

توکن ERC-20

به رمزارزهایی که با استفاده از پلتفرم اتریوم صادر می شوند، توکن های ERC-20 گفته می شود. ERC مخفف Ethereum Request for Comment است و عدد 20 هم یک شناسه خاص برای پروتکل ERC است. به عنوان مثال Chainlink یک توکن ERC-20 است.

استخراج اتر و حجم عرضه

اتر یک رمز ارز با قابلیت استخراج است. اما مشکلی که در این میان وجود دارد این است که هیچ محدودیتی برای تعداد نهایی اتر وجود ندارد و مانند بیت کوین یک منبع محدود ندارد. در نتیجه ماینر ها هر چقدر بخواهند می توانند اتر استخراج کنند.

اما برای این که حجم اتر در بازار زیاد نشود و این ارز دچار تورم نشود، شبکه پرداخت کمی به ماینر های اتریوم میپردازد. همین امر باعث شده که کاربران به دنبال استخراج کردن ارز های دیگر بروند.

اما به دلیل اینکه استخراج اتر انرژی زیادی را نمی خواهد و برق کمتری نسبت به استخراج بیت کوین استفاده می کند، این نوع از استخراج هم طرفداران خودش را دارد.

از زمانی که اتریوم در سال ۲۰۱۵ راه اندازی شد، هفتاد و پنج میلیون اتر از همان ابتدا استخراج شده بود که پنجاه میلیون از آن ها در یک عرضه اولیه بین مشتریان توزیع شد. اکنون کل تعداد اترهای موجود در شبکه به بیش از ۱۱۲ میلیون عدد رسیده است و همچنان در حال افزایش است.